ஆகாயத்தில் ஏறும் விமானங்கள்

ஆகாயத்தில் ஏறும் விமானங்கள் (இந்துமதியின் தரையில் இறங்கும் விமானங் களுக்கு நன்றியுடன்) நான் வசித்து வருவது மடிப்பாக்கத்தில்.சென்னை விமான நிலையம் இயங்கி வரும் மீனம்பாக்கம்/திரிசூலத்தில் இருந்து சுமார் 6 கி.மீ தூரம். சென்னையின் புறப்பகுதிகள் அவ்வளவாக வளர்ச்சி அடையாத சுமார் 30 வருடங்களுக்கு முன், நல்ல காற்றும்.சுவை மிகு குடி நீரும் , பசுமை வயல் பரப்புகளும், பனை மரதோப்புகளும் மடிப்பாக்கத்தின் அடையாளங்களாக இருந்த நேர்த்தியான காலகட்டம் அது. கா ற்றை மறைக்கும் விண்ணை தொடும் கட்டிடங்கள் இன்னும் உறவு கொல்லா(ள்ளா )த /நேரம் அது. மா லையும் இரவும் சந்திக்கும் நேரத்தில், தூரத்தில் தெ ரியும் பரங்கி மலை மற்றும் திரி சூல மலைகளின் பின் புலத்தில், தென்றல் வருடிக்கொடுக்க, பஞ்சாயத் ரேடியோவில் மனத வருடும் பாடல்கள் ஒலி பரப்பாக, தரை யில் இற ங்கும் விமானங்களின் அழகு . இந்துமதி அவர்களின் தொடர் கதை படித்தவுடன், இன்னும் மனதுக்கு அருகாமையில் இசை சாரல் தூவ, எதோ ஒரு நாள் என் வாழ்க்கையில் நானும் அதில் பயணி க்க வேண்டும் என்ற கனவு தோன்றிய களம் அது.. சற்றேரக்குறைய சுமார் 10 வருடங்களுக்கு பின்னர் என் அலுவல் நிமித்தம் காரணமாக என் முதல் பயணம் சென்னையில் இருந்து தலை நகரமான டில்லிக்கு நான் செல்ல நேரிட்ட போது அந்த முதல் கனவு நிறைவேறியது.அதன் பின்னர் விமான பயணம் என்றாலே ஒ ரு அலுப்பும் சலிப்பும் அற்படும் அளவுக்கு பல பயண ங்கள். ஆ னாலும் கோடை கா ல இரவு நேரங்களில், நிர்மலமான ஆகாயத்தில் விண்மீன்களின் கண் சிமிட்டலை ரசிக்கும் நேரங்களில், ஏறும் மற்றும் இறங்கும் விமானங்களின் அழகு மனதை பிரமிக்க வைக்கும்.. பல வருடங்களுக்கு பிறகு 2010ஆம் ஆண்டு ஒரு இரவுபொழுது.என் மகனும் என் மகளும் அவர்களின் எதிர் கால சிந்தனைகளை என்னுடன் பரிமாறிக்கொண்ட நேரம்.சட்டென்று மேலே பார்த்த போது ஒரே நேரத்தில் இரண்டு விமானகள் வெ வ்வேறு திசைகளில் பயணிக்க கண்டேன்.என்னுள் ஒரு குரல் கூறியது. நான் பார்த்த கா ட்சி இனி வர போகும் காலத்துக்கான ஒரு பதிவு என்று.ஆம் ! என் மகனும் மகளும் வெளி நாடு செல்ல போகின்றார்கள் என்று அந்த கணம் எனக்குள் தோன்றியது ஒர் சத்தியம்..அந்த நிமிடம் முதல் எப்போதெல்லாம் நான் என் நடை பயிற்சிக்காக மொட்டை மாடியில் நடக்க போகின்றேனோ அப்போதெல்லாம் என்னையும் அறியாமல் என் மனமும், பிரார்தனையும் அவர்கள் பயணம் மேற்கொள்ள ஒரு விதையாக ஊன்றி விட்டது. 2010 இறுதியில் என் மகன் ஹாங்காங் பயணமும் என் மகள் 2011 ஆரம்பத்தில் அமெரிக்க பயணமும் மேற்கொண்ட போது அவர்களை வழி அனுப்ப நான் விமான தளம் சென்ற போது மேற்சொன்ன நினைவலைகள் என்னில் படர்ந்தன, மீண்டும் ஹாங்காங் நகரத்தில் எங்கள் அறைக்கு செல்ல நானும் மனைவியும் என் மகனோடு மின் தூக்கிக்காக காத்து இருந்த அந்த தங்க நிமிடங்களில் இந்த நினைவுகள் மீண்டும் என்னுள் படர்ந்தன . (மேலும் படரும் ) (Please visit kodvasri@blogspot.com (Ignorance is bliss)for all posts related to my recent Hongong visit sofar)